Nu er opnieuw subsidieregelingen voor bedrijven in de maak zijn, adviseert het PBL om eens goed alle regelingen die er al zijn tegen het licht te houden en te beoordelen op hun effectiviteit.
Een ‘freerider’ is iemand die gebruik maakt van een overheidsvoorziening - bijvoorbeeld een subsidie - zonder daarvoor een eigen bijdrage te leveren. Vaak onbedoeld, aangezien het voordeel achteraf vaak groter blijkt dan vooraf werd gedacht. Momenteel is er veel aandacht voor verdere uitbreiding van het subsidiebeleid voor schonere en zuinigere energietechnologie bij bedrijven, maar is er weinig aandacht voor de effectiviteit.
Bij de helft van de bedrijven die gebruik maken van een subsidie om te investeren in duurzame energie, komt freeriding voor, volgens recent onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL).
Bijvoorbeeld de 'regeling versnelde klimaatinvesteringen in de industrie' (VEKI), de investeringssubsidie duurzame energie (ISDE) voor het mkb en de 'stimuleringsregeling duurzame energietransitie' (SDE++), bedoeld voor de vermindering van CO2-uitstoot bij bedrijven. Maar ook de 'energie-investeringsaftrek' (EIA) die al sinds 1997 bestaat, de 'milieu-investeringsaftrek' (MIA) en de 'vervroegde aftrek milieu-investering' (VAMIL, later hernoemd tot: willekeurige afschrijving milieu-investeringen) zijn nog steeds in gebruik.
Het is weliswaar zo dat de regelingen wel helpen om bedrijven sneller en eerder te laten investeren in duurzame energie, innovatieve techniek en vermindering van CO2-uitstoot. Maar in de helft van de gevallen zouden deze investeringen ook zijn gedaan zonder de bijdrage van de belastingbetaler.
Nu er opnieuw subsidieregelingen voor bedrijven in de maak zijn, adviseert het PBL om eens goed alle regelingen die er al zijn tegen het licht te houden en te beoordelen op hun effectiviteit.
Lees meer bij de bron: www.pbl.nl.